멍
Saturday, May 18, 2013,  ϟ  
0 shout(s) 
 
Bismillah.
Assalamualaikum. So. semua org dah tahu dapat masuk belajar mana kan? mesti happy gila babun kan? as for me aku macam org mati laki dah bila baca aku dapat mana.
  *klik untuk kebigergan*
Hmm depress sangat sangat. tapi aku belajar redha. redha dengan ketentuan Ilahi. course dah la aku ta minat. tu pon aku main letak je sbb ta na borang aku kosong. salah aku jugak. redha je laa. everythings happen for a reasons kan? abah dah terdiam. tapi abah cakap abah belajar redha sbb anak abah na belajar. nanti kalau kahwin lagi la kan. abang abang aku semua da berangan na makan kopok lekoo. aku da berangan na jumpa zizan and uai. hahaha. pfftt. aku mintak uitm ta bagi pulak. ta pe redha jelaa. lepas tu abah suruh call mak bagitahu yang aku dapat terengganu. 
me : Assalamualaikum mak. iqah dapat tengganu.
mak : Waalaikumsalam. ni ipta ke apa?
me : a'ah laa upu punya result.
mak : ha? course apa?
me : nursing.
mak : ta pe ta pe nanti mak balik kita bincang.
kalau na tengok abah menangis guling2 atas tanah aku boleh je pegi. okay ta la sampai guling. dramatik sangat. Abah suruh check unisza punya prospek kerja mcm mana. under kerajaan ke swasta. kalau swasta baik ta payah. membazir 3 tahun. pergi jauh-2 then bila kerja kena dengan swasta. elaun pon ta de. aku dengan gigihnya gi ngecheck. then aku dapat tahu unisza punya nurse kene keja dgn swasta. hmmm. aku bagitahu abah. abah suruh bincang dengan mak. then mak balik je trus cakap ta payah pergi sbb kawan dia punya anak buah pon dapat unisza tapi dapat tahu nanti habis blaja kene keje dengan swasta. mak cakap ta pe semua ada hikmahnya. aku pon macam tu. mak suruh doa banyak-2 supaya dapat ipg nanti. aku pon harap2 sangat aku dapat ipg. pasal ipg tu nanti je la aku cerita tapi aku ckp mmg superb dia punya interview. aku suka sangat. best. 
Besar sangat harapan abah. mak pon sama jugak. so conclusionnya aku ta masuk belajar and abah suruh tunggu ipg. katakan la ta de rezeki(mintak di jauhkan) abah suruh aku masuk kym. okay aku redha. sbb aku tahu walaupun ni masa depan aku. aku ta boleh fikir pasal diri aku sorang je. aku kene dengar pendapat mak and abah. aku sanggup sbb aku na jadi anak yang baik. InsyaAllah. sometimes fight for the people you love no matter what risk you may face it will be worth. lagipun hati aku berat sangat na pergi terengganu. so maybe ni petunjuk Allah supaya aku ta pergi. 
Bai. Assalamualaikum.
new past






